Wil jij groeien in je bewustzijnsproces dan is het los laten van oude pijn, boosheid en verdriet erg belangrijk. Het durven toelaten van je boosheid en verdriet is een belangrijke stap, zei het niet de eerste stap. Hoe werkt dit?
Mag jij boos worden?
Ik weet het nog goed ik ben ongeveer 6 jaar en viel hard van mijn fiets af. Ik was zo geschrokken en huilde schokkend. Mijn moeder komt naar me toe en zegt: "Kom op meisje, sta maar weer op, even flink zijn hoor, het valt toch wel mee, kusje erop" . Ja zo ging dat. Er was niet veel aandacht voor pijn of verdriet. Zo was er dan ook weleens boosheid. En het leek of boos zijn niet 'mocht'. Boosheid werd gezien als een zwaktebod en is voor watjes! Houdt jezelf in de hand, werd er gezegd. Sterk zijn dat werd van je verwacht en weer doorgaan.
We zijn daardoor ook ‘bang’ om boosheid toe te laten. Maar weet boosheid is een emotie die ons ook veel kracht kan geven. En deze kracht hebben we weer nodig in vele andere processen. Tijd dus om boosheid en verdriet toe te gaan laten in jouw leven, zodat jij weer kan floreren.
Mijn eerste vraag nu aan jou is: Mag jij boosheid en verdriet toelaten in jouw leven? En hoe doe je dit nou op een goede manier? Ik ga je daarbij helpen in deze blog.
Liever negeren dan voelen
Emoties voelen we liever niet en vooral pijn en boosheid niet. We weten wel dat er 'iets' is en voelen het ergens wel, maar de echte pijn en boosheid komen maar moeilijk aan de oppervlakte. Er is ‘iets’ hoor ik vaak om me heen. Sommige mensen zijn er zo goed in geworden dat ze het niet eens meer kunnen voelen. Ze hebben het voelen als het ware uitgeschakeld.
Wat voor iemand ben jij? Blijf jij bijvoorbeeld lachen, terwijl je helemaal niet vrolijk bent, of vriendelijk terwijl je eigenlijk liever je kiezen op elkaar zet van frustratie of boosheid? Of ben jij iemand die een sterke man of vrouw wordt genoemd door anderen, maar diep van binnen borrelt er van alles? Dan kan het zijn dat jij je boosheid vasthoudt. En bedekt met sluiers van het is wel goed zo.
Onderdrukte emoties verdwijnen niet
Het moeilijke is dat onderdrukte emoties niet verdwijnen. Ook niet wanneer je deze negeert. Ze blijven in je hoofd en in je lichaam zitten, ze leven een eigen leven. Zeker als we deze emoties negeren, dan verdwijnt er ook als het ware een deel van ons. Gevoelens van boosheid blijven in ons onderbewuste hangen en wanneer er dan een vervelende gebeurtenis komt, zal het op onbewust niveau weer even wakker worden en verder groeien. Het krijgt weer een bevestiging en verstopt zich nog verder. Je merkt het wel eens op, bijvoorbeeld doordat je die dag een korter lontje hebt. Je kunt er dan ook eigenlijk geen vervelende gebeurtenis meer bij hebben, want het zit als het ware al vol daar diep van binnen. Vroeg of laat raak je dan uitgeput (burned-out) of voel je een hoop stress en spanning in je lichaam, die er als het ware niet meer goed uit kan. Deze stress en spanning is bij boosheid vaak te voelen in nek en schoudergebied of de benen.
Wat te doen? Niet meer negeren, maar gaan voelen!
Wat vind jij echt van boosheid? Het kan zijn dat jij opgegroeid bent met de overtuiging dat boosheid niet oké is. Dat het uiten van boosheid de kop in werd gedrukt, of als iets slechts bestempeld werd. Huilen mocht ook al niet, jongetjes huilen niet! Als jij nooit boos mocht worden, kan het zijn dat jij een slechte overtuiging over boosheid hebt overgenomen.
Hoe denk jij dus over jouw eigen boosheid? Als er binnen jouw eigen gezin of relatie boosheid is hoe ga je hier dan nu mee om? Mag jij net zo boos worden als een ander?
Onthoud dat boosheid een gezonde reactie is op onderdrukking van de persoonlijkheid
Boosheid is niet iets om je voor te schamen. Het is gewoon een gezonde emotie. Wanneer je alleen maar verdrietig bent, dan sta je niet in je kracht. Verdriet verlamd namelijk. Combineer je verdriet met boosheid, dan kan het een krachtig goed zijn.
Energetische blokkades
Het niet kunnen voelen of uiten van boosheid wordt gezien als een energetische blokkade. Vaak is zo’n blokkade al op jonge leeftijd ontstaan en soms zelfs doorgegeven vanuit je ouders. Zo’n blokkade kan zijn ontstaan na een trauma of heftige gebeurtenis. Je kon dit niet goed uiten door te huilen, schreeuwen of er werd niet over gepraat. Het lichaam slaat deze gebeurtenissen echter wel op, vaak heel onbewust.
Het komt daarom regelmatig in mijn behandelingen voor dat het nodig is om samen met jou terug te gaan naar die gebeurtenis. Het als het ware nogmaals te beleven, te voelen en te uiten. Pas dan kan het losgelaten worden.
Wat kun je zelf nu doen?
Om je op weg te helpen heb ik hieronder een paar oefeningen uitgeschreven die je zelf alvast thuis kan doen.
# Oefening 1: schrijven
Pak een pen en papier en ga opschrijven wat boosheid voor jou betekent/met jou doet.
# Oefening 2: voelen
Ga op een rustige en voor jou veilige plek zitten. Een plek waar je niet gestoord kan worden. Herinner je nu een situatie waar jij boos of verdrietig was. Nu ga je bewust kijken welke emoties er allemaal langskomen. Keer je er niet van af. Durf je emotie en je boosheid te voelen, laat het toe. Kijk het als het ware in de ogen. Je hoeft hier nu verder niets mee te doen. Het een aantal minuten voelen is voldoende. Ook verder onderzoeken is niet nodig. Voelen is het enige wat in deze fase belangrijk is.
# Oefening 3: zelfonderzoek
Het is bij boosheid belangrijk dat het gezien wordt. Let wel: wanneer het om een voorval gaat met een ander persoon kun en mag je jouw boosheid niet richting die persoon uiten. Dit klinkt wellicht onrechtvaardig of stom maar daarover later meer. Je kunt dit wel naar jezelf uiten en zo kun je het voor jezelf ook gaan oplossen. Gewoon thuis in een ruimte waar jij kan knallen.
Boosheid is vaak een helder signaal. Er gebeurt iets wat tegen jouw gevoel in gaat. Iets triggert er in jou waar jij het niet mee eens bent. Het is belangrijk dat je hier aandacht aan geeft. Zeker wanneer je bezig bent met dit thema. Ga er niet meer vandaan, maar ga bewust stilstaan. Hé interessant, dit triggert mij! Wat gebeurde er zojuist? Waarom werd ik boos? Dit kun je wellicht niet doen wanneer de trigger afgaat, maar merk het op en doe dit later. Observeer dan de situatie waarin jij boos werd.
Kun je nu op het moment dat deze boosheid opkomt je rustig uiten (in jezelf), doe dat dan! Hoe? Door even te schreeuwen in een handdoek of bal je vuisten. Wordt even boos! Merk je dat de adrenaline nog door je lijf giert en je dus niet rustig bent, ga dit dan eerst op een rustige plek verder uitdiepen voor jezelf. Maar reageer het NIET af op een ander in het moment zelf! Dit heeft altijd een averechtse uitwerking. Weet dat dit iets in jou is en dit heeft niets met de ander te maken! Houd het dus bij jezelf, zo kun je het zelf ook oplossen. Neem die zelfverantwoordelijkheid!
#Oefening 4: laat het maar knallen
Het is bij boosheid belangrijk dat het eruit kan. Zeker bij onderdrukte boosheid. Merkte je dus in bovenstaande oefening op dat je super boos was, dan is er meer nodig dan alleen even je vuisten ballen.
Ga weer naar een rustige plek voor jezelf. Ga terug naar het moment van je boosheid en voel het, laat het maar opkomen. Soms helpt het om hardop je boosheid uit te spreken. Als het goed is ben je alleen en in een voor jou veilige omgeving, dus laat het er maar uit. Erken je boosheid, zoek ‘m op en voel de boosheid in je lichaam. Je gaat nu je boosheid aanwakkeren door bewust je vuisten te ballen of te denken aan een bepaald onrecht wat je is aangedaan. Span je kaken bijvoorbeeld aan, sla op een kussen of in je bed, stamp met je voeten op de grond (zoals een klein kind dat boos is doet) of schreeuw. Blijf bij dit gevoel en geef niet direct op als je niet meteen iets voelt. Geef het even de ruimte. Let op dat je in een handdoek schreeuwt om je stembanden te sparen. Schreeuw dan als het ware naar binnen! Deze techniek doe ik vaak voor en werkt erg verlichtend, indien goed uitgevoerd.
Daarna ga je hardop zeggen of roepen ‘ik ben boos omdat…’ en nog een zin, en nog een zin, net zolang totdat er geen zinnen meer komen. Maak minimaal 5 zinnen, want soms blijf je anders nog aan de oppervlakte en we willen juist de diepte in. Naar je diepere pijn en boosheid. Soms komt er hier ook verdriet bij. Laat het maar toe, laat het er maar uit, maar blijf wel bij de boosheid. Daar willen we ons nu op focussen.
Als dit voldoende is voor nu dan stop je hier. Je mag de zinnen voor jezelf noteren, want deze ga je in oefening 5 nogmaals gebruiken.
Waarom het toelaten? Voor mij voelde het destijds als een openbaring om boosheid toe te laten en te doorleven. Toen ik aan de slag ging met de emoties die achter de boosheid lagen verdween ook mijn boosheid. Ik had het gezien, in de ogen gekeken en er ruimte aan gegeven. Dit gaat natuurlijk niet van de een op de andere dag, maar als je er echt aan werkt en er met je aandacht bij blijft dan weet ik zeker dat ook jij dit kunt ontladen.
Door bewust naar onze gevoelens te kijken slinkt de berg en ervaar je op den duur echt minder boosheid.
De laatste oefening werkt ontzettend ontladend en kan bij een paar keer je gevoelens van onrecht, boosheid, pijn of verdriet doen uitdoven.
# Oefening 5: ontladen
Kom nog even terug op deze veilige plek en naar de zinnen ‘ik ben boos omdat…’. Je voelt het nog in je lichaam. Erken nu de zinnen: Ja ik was boos omdat ………… en dat is helemaal okay! Het is dan alsof je een ventiel open zet in je systeem: de opgestapelde energie kan eruit. Laat het eruit! Nu kan er verdriet los komen. Laat dit toe en roep nogmaals hard de zinnen “ik was boos omdat… en het is helemaal okay”. Blijf net zolang doorgaan tot je voelt dat het eruit is. Dat het leeg is voor je gevoel.
Schrijf er daarna over, dit werkt voor je verwerking heel goed.
Ben jij klaar om het aan te gaan?
Wanneer je deze emoties durft toe te staan, wordt je kern voelbaar. Begin eerst met boosheid, dit schept daarna vanzelf ruimte voor andere gevoelens. Vervolgens kun je het omarmen de boosheid.
Wil jij boosheid ook loslaten en ben jij nieuwsgierig geworden wat dit voor jou kan doen? Wil jij hulp en meer van dit soort oefeningen? Dan kan lichaamsgerichte therapie je hier goed bij helpen. Een behandeling bij mij is altijd een vorm van samenwerking. Je hebt dan gekozen om aan jezelf te werken, dus dat betekent dan ook dat je actief meewerkt. Naast het werk wat we doen tijdens de sessie zelf, geef ik je ook oefeningen mee voor thuis. Zo kan je ook buiten de behandeling om je eigen proces ondersteunen.
Ik begeleid je graag bij je proces om weer in je lichaam, je eigen kracht en je ruimte te komen.