Voel jij je omgeving feilloos aan? Heb je altijd aandacht voor anderen? En is ‘nee’ zeggen moeilijk?
Dan is de kans groot dat je onbewust het overlevingsmechanisme ‘Pas je aan’ toepast. Helemaal als je samen met anderen in huis leeft, is het prettig om hier zicht op te krijgen. Want als je veel in groepen werkt of tijd binnenshuis doorbrengt en op elkaars lip zit, sluipen overlevingsmechanismen erin.
Pas jij je continu aan om de lieve vrede te bewaren? Dan kun je het knap zwaar krijgen als je daarmee je eigen behoeften ondergeschikt maakt.
Iemand met de ‘Pas je aan’ overlevingsstrategie wil het graag iedereen naar de zin maken. Aardig zijn is een must. Het is een manier om veiligheid voor jezelf te creëren in de verbindingen met anderen.
Pas je aan types ervaren pas veiligheid in de relatie door het krijgen van goedkeuring van de ander. Als een soort kameleon fuseren zij met de wensen, behoeften, maar ook met de eisen van anderen. Ze geloven onbewust dat de prijs van toelating tot elke relatie het inleveren betekent van hun eigen behoeften, rechten, voorkeuren en grenzen.
Kenmerken van het 'Pas je aan' type
Vind je het belangrijk dat de mensen om je heen zich op hun gemak voelen? Dan ben je niet per se je meest authentieke zelf. Hoe meer jij je aanpast, hoe groter de kans dat je je niet gezien voelt door anderen. De pijnlijke ironie is dat jij het zelf bent die het vermogen van de ander om jou te kunnen zien verduistert.
Dit komt omdat je de ander zo graag gelukkig wil maken. Je roept al ‘natuurlijk!’ en ‘ja!’ voordat het zelfs in je opkomt om te zeggen: ‘Ik kan nu niet’ of ‘nee, bedankt’. Je slogan kan zelfs zijn ‘Oh, het is helemaal geen probleem hoor, echt waar!’ Ondertussen vrees je stilletjes voor de berg van gunsten waarvoor je je hebt aangemeld. Je hebt daardoor een haat/liefde-relatie met behulpzaam zijn. En hoe vaak je ook probeert het woord ‘ja’ te verbreken, het zeggen van ‘nee’ is gewoon niet vanzelfsprekend voor jou.
Dit lijkt misschien vreemd, maar dat is het niet. Je wilt degenen die het dichtst bij je staan gelukkig maken, wat betekent dat je terughoudend bent om je open te stellen als je het zelf moeilijk hebt. Afstand maakt het dan gemakkelijker om gevoelens te uiten. Je hebt namelijk een uitlaatklep nodig voor emoties. Maar zelf emoties hebben vraagt ruimte innemen en dat kan onaangenaam zijn en eng. Dus je ontlaadt ze eerder bij een vreemde, daar waar je nog geen band hebt opgebouwd of waar een veilige afstand is.
Energetisch is dit voelbaar in het emotionele lichaam. De lading kan soms zo opgespaard zijn uit het verleden dat er op verschillende lagen in het veld stagnatie ontstaat. Emoties die niet verwerkt worden stolt en manifesteert zich ergens in het fysieke lichaam door spanning en ziekte.
Je voelt je eigenlijk over alles schuldig. Over de teleurstelling, het verdriet en de boosheid van anderen. Maar ook over de negatieve emoties van jezelf. Je bent extreem goed in excuses maken voor het slechte gedrag van andere mensen. Jij kunt je in alles inleven en begrijpt de ander zo goed. En als jij zelf boosheid voelt, voel je je als een soort monster omdat je die gevoelens hebt. Je kunt zelfs het gevoel hebben dat het je niet toegestaan is om boos te worden op andere mensen. Ook deze lading aan emoties wordt opgeslagen in het emotionele lichaam, waardoor je chakra’s stagneren.
Dit gaat over het moment waarop je iemand een restaurant of een boek aanbeveelt en je intense paniek voelt opkomen. ‘Wat als ze het stom vinden?’ ‘Wat als het niet zo goed is als ik me herinner?’ Soms laat je zelfs andere mensen gewoon beslissingen nemen over waar ‘we’ naartoe gaan en wat ‘we’ samen doen. Als er dan iets misgaat, is het niet omdat ‘ik’ faalde om een goede keuze te maken.
Wanneer je je te veel bekommert om het welzijn van anderen, heb je geleerd om eigen instincten, je waarden, je emoties af te sluiten. Dit doe je omdat ‘jezelf zijn’ je niet heeft geholpen in het veiligstellen van de liefde die je wilt. Je hebt je onbewust het idee eigen gemaakt dat liefde schaars is, niet voor jou en ‘verdiend’ moet worden. Als liefde te vrij of te gemakkelijk wordt gegeven, voelt het niet veilig.
De ‘Pas je aan’ methodiek leert al heel vroeg in het leven haar weg te vinden in de relatieve veiligheid door behulpzaam te worden. Ze ontdekt dat een zekere mate van veiligheid, kan worden gekocht door nuttig te worden voor de ouder. Een kind voelt het als een ouder behoeftig is en ruilt daarvoor de eigen behoefte gemakkelijk in uit loyaliteit naar de ouder. Zo ontstaat er dienstbaarheid in plaats van ondankbaarheid en protest. Het kind wordt zo nuttig voor de ouder als huishoudster, vertrouweling, klankbord, surrogaatouder van andere broers en zussen, enz.
Een peuter die opgroeit in een gezin waar strenge maatregelen gelden, leert dat het protesteren of wegrennen (ofwel het vecht-vlucht mechanisme) niet werkt en geeft zich vervolgens over aan de strenge regels en eisen. Het aangeven op een gezonde manier van verlangens, behoeften en grenzen gaat hiermee verloren.
Kun je hier hulp bij gebruiken?
Maak dan een vrijblijvende afspraak. Ik kan je helpen jouw emoties en jouw overlevingsmechanismen in kaart te brengen. Ze alleen al herkennen en erkennen werkt verlichtend. Negatieve emoties kunnen je ook behoorlijk in de weg zitten, in een adem coaching sessie kunnen ze gezien en ontladen worden. Interesseert je dit? Neem dan contact met me op.
Dank aan - Bron: Danielle Stotijn